

Merkezi Trabzon Vakfıkebir’de bulunan Türkiye’de ilk olma özelliğini taşıyan Trabzon’un 5 İlçesi ve Giresun’un 3 İlçesinde görev yapan Basın mensuplarını bir arada barındıran 2006 Yılında faaliyetlerine başlayan Büyükliman Gazeteciler Cemiyetinin 2019 Muhammet taş Yerel gazeteciler Ödül Töreni 10 Ocak Çalışan Gazeteciler günü programın Tonya’daki başarılı gazetecilerin ödül gecesine katılan davetlilerden Trabzon Büyükşehir Başkan Vekili Atila Ataman konuşmasını yapmak için sahneye davet edildiğinde salonda bulunanları günümüzden alarak geçmişe yolculuk yapmamızı sağladı.
Başkan Vekili Ataman’ın Konuşması Antibiyotik Yazılarak Tedavi Olmadık; Biz antibiyotik yazılarak tedavi olmuş bir nesil değiliz. Bizler muska yazılarak tedavi olmuş bir nesiliz diye konuşmasına başlayan Trabzon Büyükşehir Belediye Başkan Vekili Atilla Ataman, “Gazeteciliğin dünyanın en zor mesleği olduğuna inanıyorum. Akşam televizyon kanallarını açtığımda bir taraf başka bir taraf başka anlatıyor haberi. Bizim bir tarafımızda Şalpazarı bir tarafımızda Tonya olmak gibi bir durum. Ben Şalpazarılıyım ama benim babam Şalpazarılı, annem Tonyalı, Biz buralarda doktorlara antibiyotik yazılarak tedavi olmuş insanlar değiliz. Muska yazılarak tedavi olmuş çocuklar olarak buralara geldik. Bizim dönemimizde antibiyotik yoktu muska vardı. Ben buralarda muska yazılmış çocuk olarak geldim. Velvele’nin kamyonuyla beraber yaylalara gidip geliyordum. Şimdiki gibi lüks araçlar yoktu bu yollar yoktu. Yollar beton ve asfalt değildi.
Trabzon’un Beşikdüzü İlçesine bağlı Yeşilköy mahalle sakinlerinden 1915 doğumlu 2000 yılında 85 yaşımda aramızdan ayrılan merhum Hasan Güdü Büyükliman Havzası değimiz alanda kendisini halk arasında Kamyoncu ‘’Velveli Hasan’’ olarak hafızalarına yer etmiş oldukları bir şofördür.
İsmini Taşıyan Torunu Dedesi Velveli’yi Anlatıyor; Halk arasında ‘’Velveli Hasan’’ olarak tanınan merhum Hasan Güdü’nün ismini taşıyan torunu Hasan Güdü Dedem 1915 doğumlu ve 2000 yılında 85 yaşında vefat etti. Bende bazen çocukluk çağlarımda zaman buldukça eskilerden kalan anısını sorardım o da bana büyük bir hevesle o günleri anlatırdı. Torun şu an benim varlığımdan çok ebediyete intikal ettiğim zaman değerim artacak derdi haksız da sayılmazmış dedikleri harfiyen doğru çıkıyor. Torun Hasan dedesinin o yıllarda bu bölgede şoförlük yaptığını daha sonra yaşlanınca bu esleği geriden gelenlere bıraktığını anlatıyor. Halk arasında ‘’Velveli Hasan’’ ismini o yıllarda yolcu taşımak için dolmuş, taksi ve benzeri taşıma aracı bulunmadığından yolcu da yük de hep kamyon kasasında beraberce taşındığını anlatan torun dedesinin yaylaya ve Kadırga ve Civar şenlik alanlarına ulaşımını sağlamak için sabahın erken saatlerinden Beşikdüzü’nden hareket ederek yol boyunca kim varsa hiç kimseyi yolda bırakmadan yükleriyle beraber alarak gidecek oldukları yerlere ulaştırdığını kendisine anlattığını belirtti.
Kamyon Kasaında Asılarak Gitmek Bir Başka Marifetti; Kamyon kasasında yolculuk yapmak bir başka marifetti o duyguyu anlatmak buradan mümkün olmaz Kadırga yaylası çokluk haftasına gitmek isteyen genç kızlarımız ve bıçkın delikanlılarımız güzel giyimleriyle beraber bindikleri Velveli’nin kamyon kasasında kızlara hava atmak için kamyon kasasının kışın brandayla kapanan metallerin yazık açık olduğu alanlardan tutunarak hava atarak gitmek bir başka güzeldi.
Dedem Velveli Yolculuk Sırasında Yolculara Uyarıda Bulunurdu; Tarihe tanıklık yapmamızı sağlayan Velveli Hasan’ın torunu dedesinden dinlediği bir anısını şöyle anlatıyor. Yine bir Yayla dönüşü kamyon kasasında yolcuların çok olduğunu gören Velveli değerli arkadaşlarımız kasalar ve yanlara tırmanarak yolculuk yapmayalım araçtan düşebilirsiniz diye uyarıda bulunur. Erikbeli’den devam ederek Katağacı civarlarına aşağı gelindiği sırada yolda bulunan çukurda savrulan kamyon kamyon kasasında yolculuk yapanlardan bir kaçını yolun kenarındaki çimene savurarak düşeler. Kamyon kasasında bulunan diğer yolcuların bağırma çağırmasına aracı durduran Velveli araçtan düşenlerin yanına koşar bakar ki ciddi bir durum yok sevinir onları tekrar kamyon kasasına çıkarır ve halk arasında sıkça kullandığımız bir argo kelimeyle onlara seslenişte bulunduğunu anlatan dedesinin ismini taşıyan torun Dedemi anlatmaya zaman yetmez ancak o günleri yaşayan bilir yine de böyle bir organizasyonda dedemden bahsedilerek isminin ansınmasına vesile olanlara sizler aracılığınızla teşekkür ederim dedi.
ANISI OLANIN ANISINI YAYINLIYORUZ
Trabzon Şalpazarı İlçesine bağlı Fidanbaşı mahallesi sakini Raif Metin Yazdı; 1958 yılında öğretmen okulu imtihanına Vakfıkebir de bir okulda girmek için Şalpazarı’na 7 km yürüyerek geldim Velvelenin kamyonuna bindim yanımda Rahmetli dayım İzzet Metin komşumuz Hekim günaydın vardı kamyonun arkasına bindik en az 50 kişi vardı takazlı gıranı denilen kamyon ani bir fren yaptı elim tutunduğum tahtadan kaydı ve ben arabadan düştüm benim düştüğümü kimse görmemiş demek ki araba durmadı hava yağmurlu yollarda patika olduğu bir yaralanma olmadı sade üzerim çamur içinde idi oradan yürüyerek Beşikdüzü’ne indim Rahmetli şaşkın içinde idi beni görünce çok sevindi hatta ağladı beni bir yere götürerek üzerimi temizledik Velvelenin bu bu kamyonu ile böyle bir meceram oldu Allah Velvele amcaya rahmet etsin bize o güne göre çok hizmeti oldu nurlar içinde yatsın